Als ouder van een puber op de middelbare school is er een jaarlijks terugkerende periode die het stressniveau naar ongekende hoogtes brengt: de toetsweek. In deze periode verandert je huis in een slagveld van studieboeken, losse papieren en rondzwevende notitieblaadjes.
Maar het echte ‘gevecht’ speelt zich af tussen ouder en puber. Van de laksheid van je tiener tot de stress die plotseling toeslaat. Zo’n toetsweek zit vol frustraties.
De laksheid van je puber
Het is een bekend fenomeen. De toetsweek nadert en daar ligt je puber, languit op de bank, verdiept in de nieuwste serie op Netflix. “Maak je geen zorgen, mam, ik heb alles onder controle”, zegt hij met een zelfverzekerde grijns, terwijl de bergen studieboeken onaangeroerd op de plank blijven. Je vraagt je af of het concept ’tijd’ een andere betekenis heeft in het universum van een tiener. Hun vermogen om volledig ontspannen te blijven terwijl de klok tikt, is bewonderenswaardig, maar oh zo frustrerend.
Trekken en sjorren om je puber te laten leren
Dan begint de strijd. Het trekken en sjorren om je tiener aan het leren te krijgen. Elke ouder kent de eindeloze discussies, de smeekbedes en de onderhandelingen die meer weg hebben van een politieke vredesbespreking dan een ouder-kind gesprek. “Als je nu begint met leren, kun je straks nog even gamen”, probeer je, maar het lijkt alsof je tegen een muur praat. En wanneer ze eindelijk beginnen, is elke vijf minuten studeren een reden voor een pauze van een half uur.
Zesjes cultuur
Welkom in de wereld van de ‘zesjescultuur’, waar een voldoende net zo goed is als een uitstekend. “Een zes is toch ook goed?” hoor je regelmatig. Je probeert uit te leggen dat het niet alleen om het cijfer gaat, maar ook om de kennis en inzet. En daarbij, met een acht kun je later in het jaar nog eens de mist in gaan. Maar in de oren van een puber klinkt dat als een oude plaat die blijft hangen. Het streven naar beter lijkt vervangen door een tevredenheid met middelmatigheid. En ja, dat knaagt aan je ouderlijke instincten om het beste uit je kind te halen.
Last minute stress voor de toetsen
Dan komt de onvermijdelijke last minute stress. Plotseling beseft je tiener dat de tijd niet eindeloos is en begint de paniek toe te slaan. Als een malle probeert je puber alle leerstof nog tot zich te nemen. Maar echt leren doet ‘ie er niet van… Het is een ritueel dat zich elke toetsweek herhaalt en elke keer weer vraag jij je af of dit het moment is om in te grijpen of juist los te laten.
Even toetsje maken en weer naar huis
Dan is er nog dat bijzondere rooster tijdens de toetsweek! Je puber gaat slechts voor dat ene uurtje naar school om een toets te maken, waardoor ze de rest van de dag thuis hangen. En wat doen ze in die vrijgekomen tijd? Je zou hopen dat ze deze uren wijden aan studeren, maar nee, ze transformeren ons huis in hun persoonlijke koninkrijk. De koelkast wordt systematisch geplunderd, een doos koekjes hier, een yoghurt daar en voor je het weet, klinkt het bekende geluid van ‘Mam, er is niets te eten!’. Alsof dat nog niet genoeg is, lijkt elk serviesstuk een eenzame reis naar boven te maken, nooit meer terugkerend naar de keuken. Het huis wordt een labyrint van halflege glazen en borden met kruimels, achtergelaten als stille getuigen van hun onverzadigbare snackaanvallen tussen de ‘studiepauzes’ door.
Nou dat zijn nou de vijf grootste frustraties tijdens een toetsweek! Van een ouder dan hé, niet van de puber… Zijn grootste frustratie is het hebben van een ouder.
