Mijn kind gaat naar het VMBO. Maar als ik het internet moet geloven is dat verschrikkelijk…
Nu mijn oudste dochter in groep acht zit, moet we een keuze maken naar welke middelbare school zij straks gaat. Inmiddels is dat zo goed als rond en zowel mijn dochter als wij, de ouders, zijn dik tevreden met de schoolkeuze die uiteindelijk gemaakt is.
In dit artikel:
Nu we hier wat ervaring mee hebben, dacht ik eraan om een artikel over dit proces te schrijven. Gewoon in de hoop dat andere ouders in de toekomst er ook wat aan hebben. Zo had ik bijvoorbeeld ooit eerder geschreven over doubleren in groep vier en hoewel dat voor iedereen anders is, heeft al menig ouder iets uit dat stuk kunnen halen. Bovendien schrijf ik wel vaker teksten over onze ervaringen, dus waarom niet ook schrijven over een kind dat naar het vmbo gaat?
Ik schrik me kapot van alle vmbo koppen!
Voordat ik begin met schrijven, verdiep ik me altijd eerst even in wat extra informatie. Wat is er bijvoorbeeld al eerder geschreven over dit onderwerp? En dus typ ik bij de welbekende zoekmachine ‘kind naar vmbo’ in. Vanaf dat moment heb ik met open mond en vol verbazing naar de titels gekeken. Waarom hangt er zo’n negatief label aan dit niveau?
Help, mijn kind moet naar het vmbo!
Het begint al met ‘Help, mijn kind moet naar het vmbo’. Hoezo ‘help’? Waar is die noodkreet voor nodig? Heb je per ongeluk iets in de kliko laten vallen? Vervolgens staat er ‘mijn kind moet’, alsof het een straf is dat je kind naar het vmbo gaat. Als tweede komt Het Parool met de kop ‘Hoogopgeleide’ ouders met VMBO-kind: Hoe vinden ze dat?
Hoe vinden ze dat? Valt daar iets van te vinden dan? Ik ben verward.
Het wordt een doemscenario van menig ouder genoemd, wanneer je kind een lager advies krijgt dan je voor je kind in gedachten had. En ik denk alleen maar, lekker slim van die hoogopgeleide ouders, dat ze dat geeneens hebben zien aankomen! Misschien hadden ze dan even wat beter moeten opletten, zoals ze vroeger op school altijd deden.
Doemscenario… Alsof je kind geen toekomst heeft wanneer je kind dit niveau gaat doen.
Door dit soort koppen voelt het alsof je je moet schamen dat je kind naar het vmbo gaat. Je hebt gefaald, kon je er nou echt niks hogers uithalen? Je kind moet naar het vmbo, alsof je je kind direct de gevangenis in stuurt. Maar hij mag zich eerst nog bewijzen door een paar taakstraffen uit te voeren, wie weet komt het toch nog goed. Op hoop van zegen.
Meer kansen?
Volgens velen heeft een kind met een hoger opleidingsniveau meer kans op een rijker, onafhankelijk en dus gelukkiger leven. Maar ís dat ook een gelukkiger leven? Of is juist veerkracht en dat je ongeacht je niveau, trots kan zijn op jezelf, de sleutel tot geluk? Want dan heeft een opleidingsniveau opeens niets meer te maken met een rijk, onafhankelijk en gelukkig leven.
Yes, mijn kind mag naar het vmbo!
Ik hoop zo dat ouders en kinderen deze kop als eerste gaan lezen. Yes, mijn kind mag naar het vmbo! Daar waar ze gezien wordt voor wat ze kan en niet alleen maar voor wat ze presteert. Het vmbo waar mogelijkheden geboden worden, daar waar je kansen kan grijpen, waar je kunt groeien op je eigen tempo. Het vmbo, waar je mensenkennis opdoet, waar het leven geleefd wordt en waar gewerkt wordt aan een toekomst. Daar waar ze de mogelijkheid krijgt om de eerste stappen te zetten, naar een waardevol beroep. Yes, mijn kind mag naar het vmbo, waar ze haar succesmomentjes kan halen. Daar waar ze mag zijn wie ze is.
Mijn kind mag naar het vmbo en ik ben trots!
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
